Utah သို႔အလည္တစ္ေခါက္ - ၁

ၿပီးခဲ့တဲ့စက္တင္ဘာလတုန္းက အလုပ္ကသင္တန္းလႊတ္တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္မ်ား အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စု ယူတားၿပည္နယ္ကိုေရာက္ခဲ့ပါတယ္..။ ကုမၸဏီမွာအလုပ္စ၀င္ကတည္းက သင္တန္းသြားတက္ရမယ္လို႔ေၿပာတာ ဂ်ဴလိုင္လကတည္းက ဗီဇာနဲ႔သံရံုးကိစၥေတြအခ်ိန္ၾကာေနတာနဲ႔ စက္တင္ဘာလမွဘဲသြားၿဖစ္ေတာ့တယ္...။ ဒီခရီးစဥ္ဟာ ဘ၀အတြက္အမွတ္တရတစ္ခုမို႔ ဘေလာ့ေပၚမွာလည္းအမွတ္ရစြာသိမ္းထားခ်င္လို႔ပါ..။ စာမေရးတာၾကာေတာ့ ဖတ္ရတာေထာက္ေနရင္လည္း သည္းခံၿပီးဖတ္ေပးၾကပါ... စာလံုးေပါင္းအမွားေတြေတြ႔ရင္လည္း ၿပင္ဆင္ေပးၾကပါခင္ဗ်ာ...။ 

မသြားခင္ေတာ့ အေမရိကန္သံရံုးမွာဗီဇာ၀င္ရတယ္.. ေအးဂ်င့္ေတြလုပ္ေပးတာလက္မခံေတာ့ပါဘူး.. လူကိုယ္တိုင္သြားရပါတယ္..။ ဗီဇာ၀င္ဖို႔ရက္ခ်ိန္းလုပ္တာေတာင္ အနည္းဆံုး ၃ပတ္ေလာက္ၾကိဳတင္ ဘြတ္ကင္လုပ္မွအဆင္ေၿပပါတယ္..။ ဒါမွၾကားထဲမွာ အခ်ိန္အေၿပာင္းအလဲလုပ္ခ်င္ရင္လည္းအဆင္ေၿပပါတယ္..။ အေမရိကန္ဗီဇာ၀င္လိုသူမ်ား တစ္လေလာက္ၾကိဳတင္အခ်ိန္ေပးထားရင္ အေကာင္းဆံုးပါ..။ သင္တန္းက ကေနဒါမွာလည္းသြားတက္ရမယ္ဆိုေတာ့ ကေနဒါဗီဇာလည္းကုမၸဏီကေနေလွ်ာက္ေပးပါတယ္.. ဒါေတာ့လူကိုယ္တိုင္သြားစရာမလိုေတာ့ဘူး.. ။ အေမရိကန္ဗီဇာက S$196 က်ၿပီး ၿမန္မာႏိုင္ငံသားမို႔ US $32 ထပ္ေပးရပါေသးတယ္.. ေအာ္ၿဖစ္ရေလ..။

သံရံုးကိစၥေတြအားလံုးၿပီးစီး ေလယာဥ္လက္မွတ္ေတြလည္းအားလံုးစီစဥ္ၿပီးေတာ့ စက္တင္ဘာ ၁၉ ရက္မွာ Changi Airport ကေန Delta Airlines နဲ႔ Utah ၿပည္နယ္ရဲ႔ၿမိဳ႔ေတာ္ Salt Lake City ဆီသုိ႔ဦးတည္ထြက္ခြာလာခဲ့ပါတယ္..။ သြားမယ့္ေန႔က ေလယာဥ္အခ်ိန္က မနက္သံုးနာရီပါ... ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ေလဆိပ္ကိုဘယ္လိ္ုေရာက္သြားမွန္းေတာင္ သတိမရေတာ့ဘူး.. ။ ၾကားထဲမွာ Transit ကႏွစ္ေနရာပါ.. Tokyo-Narita မွာတစ္ခါ ၿပီးေတာ့ Oregon ၿပည္နယ္ Portland မွာတစ္ခါ ။ Singapore ကေန Narita ထိ ၇နာရီနဲ႔ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ေတာ့ၾကာတယ္.. ။ ေလယာဥ္ေပၚမွာေတာ့ မုန္႔စားလိုက္ ရုပ္ရွင္ၾကည့္လိုက္နဲ႔ဘဲ အခ်ိန္ၿဖဳန္းရတယ္..။ Narita ေရာက္ေတာ့ေလဆိပ္ထဲေလွ်ာက္ၾကည့္မယ္လုပ္ေသးတယ္.. Transit Time က ၁နာရီပဲရွိေတာ့ ေနာက္ Boarding Gate ကိုခပ္သြက္သြက္ေၿပးရၿပန္ေရာ...။ အနီးအနားရွိတဲ့ ဆိုင္ေလးေတြဘဲ၀င္ၾကည့္ၿဖစ္ေတာ့တယ္...။ ဂ်ပန္မေလးေတြရဲ႔ အသံ၀ဲ၀ဲအဂၤလိပ္စကားသံေလးေတြကေတာ့ တစ္မ်ိဳးနားေထာင္လို႔ေတာ့ေကာင္းသား...ဟီး။

Narita ကေန Portland ထိကိုေတာ့ ၉နာရီနဲ႔၁၅မိနစ္စီးရတယ္..။ ပစိဖိတ္သမုဒၵရာၾကီးကိုၿဖတ္ၿပီးပ်ံေနပါလားဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္ ဘာရယ္မဟုတ္စိတ္လွဳပ္ရွားမိေသးတယ္..။ ေလယာဥ္က Alaska ေကာင္းကင္ေပၚကၿဖတ္ပ်ံေတာ့ တိမ္ေတြရယ္သိပ္လွတာဘဲ...။ ဟိုဘက္မွာက အခုမွ ၁၉ရက္ေန႔မနက္မိုးလင္းခါစဘဲရွိအုန္းမယ္..။ ၿပား၅၀ တန္ေလးနဲ႔႔ပံုေတြအားရေအာင္ရိုက္ခ်င္တာ Window Seat မရလိ္ု႔ၿပတင္းေပါက္နားမွာထိုင္ေနတဲ့တစ္ေယာက္ကိုဘဲ အားနာနာနဲ႔ရိုက္ေပးခိုင္းရတယ္..။ သူ႔ခမ်ာအိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ သူရိုက္ေပးတဲ့ပံုေလးကေတာ့ ေကာင္းသား အၾကိဳက္ဆံုးပံုေတြထဲကတစ္ပံု..။

Portland ေရာက္ေတာ့ မနက္ ၈း၄၅... အၿပင္ဘက္ရာသီဥတုက ၿမဴေတြနဲ႔မွဳန္မိွဳင္းလို႔ေနတယ္..။ ထင္းရူးပင္ေတြနဲ႔ မွွိဳင္းပ်ပ်ပတ္၀န္းက်င္ကိုေတာ့ နွစ္သက္မိတယ္..။ Transit က ၁နာရီခြဲ Immigration လည္းၿဖတ္ရအုန္းမယ္ဆိုေတာ့ ေၿပးရအုန္းမယ္ေအာက္ေမ့တာ ေလဆိပ္ကေသးလို႔ေတာ္ေသးတယ္...။ Immigration မွာလည္း ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ပဲ...။ အဆာေၿပမုန္႔စား ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုး Salt Lake City ကိုသြားမယ့္ေလယာဥ္ပ်ံေပၚတက္ရၿပန္တယ္..။ လူက ရြဲပလဲၿပီး ေၿခေထာက္ေတြကလည္းေညာင္းေနၿပီ....။ SLC ကိုပ်ံတဲ့ ေလယာဥ္က်ေတာ့ ေသးေသးေလး.. ဘာမွလည္းမေကၽြးဘူး..အေအးပဲတိုက္တယ္ Portland ကကိုယ့္ဘာသာ၀ယ္လာတဲ့ အာလူးေၾကာ္နဲ႔ပဲ ႏွစ္ပါးသြားလိုက္ရတယ္..။ ဒီတစ္ခါေတာ့ Window Seat ရလို႔နည္းနည္းေပ်ာ္သြားတယ္..။ Portland ၿမိဳ႔အေပၚကၿဖတ္ပ်ံေတာ့ ရွဴခင္းေတြသိပ္လွတယ္.. တိမ္ေတြ ၊ ၿမစ္နဲ႔ အိမ္ေၿခေတြ ။ 

Idaho လား Nevada ၿပည္နယ္လားမေသခ်ာဘူး.. အဲဒါကိုၿဖတ္ပ်ံေတာ့ ေအာက္ကရွဳခင္းက ညိဳမွိဳင္းမွိဳင္းေတာင္တန္းေတြနဲ႔ ကႏၱာရလို ေၿခာက္ေသြ႔တဲ့ေနရာခ်ည္းဘဲ..။ သူ႔ဟာနဲ႔သူေတာ့ တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံု ဆြဲေဆာင္မွဳရွိသလိုဘဲ...။ တစ္ခ်ိဳ႔႔ေနရာမွာေတာ့ စက္၀ိုင္းပံုစံ စိုက္ခင္းေတြအမ်ားအၿပားေတြ႔ရတယ္...။ ရုပ္ရွင္ထဲမွာသာၿမင္ဖူးတာ... အၿပင္မွာၿမင္ရေတာ့ အားလံုးညီညီညာညာနဲ႔ ပံုေဖာ္ထားတဲ့ပန္းခ်ီကားခ်ပ္လိုဘဲ....ေတာင္တန္းေတြကလည္း  အညိဳေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေစာင္တစ္ထည္ခင္းထားသလို ...။

 

ဒီလိုနဲ႔ ၂ နာရီေလာက္ ေလယာဥ္စီးၿပီးေနာက္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေဖာ္ေရြတဲ့ Salt Lake City ကို အဆင္ေၿပစြာနဲ႔ပဲေရာက္ရွိသြားပါတယ္...။

(အပိုင္း - ၂ ဆက္ရန္....)