Wednesday, July 29, 2009

တိမ္ေတြေၿပာမဲ့ ညေန

တၿဖည္းၿဖည္း ေလွ်ာက္ရင္းနွင့္ပင္ ေမာဟိုက္လာတာေၾကာင့္ ခဏရပ္လို႔နားခ်င္စိတ္ၿဖစ္ေပၚလာသည္ ။ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ နီးသည္ေတာ့မွ ကံေကာင္းသည္လို႔ေၿပာရမလား.... ခပ္လမ္းလမ္းက သစ္ပင္ေအာက္မွာ လူတစ္ေယာက္ထိုင္စာေက်ာက္တံုးတစ္တံုးကို ေတြ႔သည္။ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးလည္း အထိုးအၾကိတ္ ၊ အရုိက္အႏွက္ ခံရထားေသာ ဒဏ္ေတြေၾကာင့္ နာက်င္ကိုက္ခဲလို႔ေနသည္...ၾကမ္းတမ္းေသာလမ္းခရီးေၾကာင့္လည္း ပိုပင္ပန္းလို႔ေနသည္..။ လက္ႏွစ္ဘက္ကိုသာ ၾကိဳးတုပ္ထားလို႔ေတာ္ေတာ့သည္... တစ္ကိုယ္လံုးကိုမ်ား တုပ္ထားလိုက္ရင္ၿဖင့္ ဒီေလာက္ေ၀းေ၀းကိုေတာင္ မေရာက္ဘူးဆိုတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာ အသိဆံုးၿဖစ္သည္..။ ေရွ႔ႏွင့္ ေဘးႏွစ္ဘက္က လိုက္ပါလာသူေတြကိုၾကည့္ေတာ့ .. အနည္းငယ္ေတာ့ ေခၽြးစို႔ေနပံုရသည္...။ အေၿခအေနကို ၾကည့္ၿပီး ခဏနားခြင့္ရဖို႔ေတာ့ ေတာင္းဆိုရမည္ၿဖစ္သည္...။

“ကၽြန္ေတာ္ ခဏေလာက္နားပါရေစလားဗ်ာ..”

“ဘာလဲ မင္းက အခ်ိန္ဆြဲခ်င္လို႔လား... ဒီလိုလာလုပ္လို႔ေတာ့မရဘူး..”

“တကယ္ပါဗ်ာ.. ခဏေလးပါ”

“သူ႔ကို ၾကည့္ရတာ တကယ္ပင္ပန္းေနပံုဘဲ .. ခဏေလာက္ေပးနားလိုက္ပါ.. ေတာ္ၾကာလဲသြားမွၿဖင့္ ပိုၾကန္႔ၾကာေနဦးမယ္..”

ခဏတာနားခြင့္ရေတာ့ အေမာေတြေၿပသြားသလို ခံစားရသည္...။ တသုန္သုန္တိုက္ခတ္လာတဲ့ ေလၿပည္ေအးေလးနဲ႔ အရိပ္ေပးတဲ့သစ္ပင္ေလး.. ေက်ာက္တံုးေလး႐ွိေနတာကိုပင္ ေက်းဇူးတင္ရဦးမယ္..။ အေ၀းက မွဳိင္းညိဳ႔ေနတဲ့ ေတာင္တန္းေတြနဲ႔ သစ္ေတာေတြၾကည့္ရင္း ရင္ထဲမွာ အလြမ္းေတြၿပည့္လာသလို.....။ သာယာလွပေသာ ပတ္၀န္းက်င္သည္ ပုဇြန္ဆီေရာင္သမ္းေသာ ေနေရာင္ေအာက္မွာအေရာင္ေတာက္ေနသည္...။ တိမ္တိုက္တို႔သည္ အေရာင္အေသြးစံုလင္စြာ ေရြ႔ေမ်ာၾကသည္..။ ေလတိုက္ရင္းႏွင့္ပင္ လိပ္ၿပာအၿဖဴေရာင္ေလးတစ္ေကာင္ ပါလာသည္... အနားေရာက္ေတာ့ ေ၀့၀ိုက္ပ်ံသန္းလို႔ေနသည္..။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ လိပ္ၿပာေလးလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပ်ံသန္းခြင့္ရခ်င္မိသည္...။


အနားမွာ ပါလာသူေတြေတာ့ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ စကားေၿပာေနၾကသည္...။ လိပ္ၿပာေလးက သြားေတာ့မည္ဟု ႏွဳတ္ဆက္သေယာက္ ပခံုးမွာလာနားၿပီး အေနာက္ဘက္သို႔ပ်ံသြားသည္..။ လိပ္ၿပာပ်ံသြားရာလိုက္ၾကည့္ရင္း ေခါင္းလွည့္လိုက္ေတာ့ ပခံုးရင္းကဒဏ္ရာက ဆစ္ကနဲ နာက်င္သြားသည္..။ ၾကည္ႏူးေနေသာစိတ္တို႔သည္... တစ္မဟုတ္ခ်င္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္..။ မၾကာမီ အေမွာင္ထုသည္ တစထက္တစၾကီးစိုးလာေပေတာ့မည္..။

“ေဟ့ သြားရေအာင္ တုိ႔ေနမ၀င္မီေရာက္မွၿဖစ္မွာ...”

လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ၿမင္ၿမင္သမွ် အရာအားလံုးတို႔သည္လြမ္းစရာ အတိၿဖစ္ေနသည္.... မရမ္းေရာင္တိမ္တိုက္ေတြ..၊ အိပ္တန္းၿပန္ငွက္ေတြ...။ ခံစားမွဳတို႔ၿပည့္လွ်ံလာေသာ္လည္း စကားလံုးတို႔သည္ ႏွဳတ္ခမ္းထက္တြင္သာ အသံမဲ႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္..။

“ကဲ ကိုယ္တို႔လုပ္စရာ႐ွိတာကိုေတာ့ လုပ္ရမွာပဲ... မပူပါနဲ႔ အၿမန္ဆံုးနဲ႔ၿပီးဆံုးသြားမွာပါ..”

အၿမန္ဆံုးတဲ့..ဘယ္ေလာက္ၿမန္ၿမန္လဲ.. တစ္မိနစ္လား.. တစ္စကၠန္႔လား... အို..စကၠန္႔၀က္ေတာင္မၾကာေအာင္ ၿမန္ႏိုင္သမွ်ၿမန္ၿမန္လုပ္ေပးပါ...ကၽြန္ေတာ္လူ႔ေလာကၾကီးကိုစိတ္ကုန္လြန္းလို႔ပါ.... ခုခ်က္ခ်င္းထြက္ခြာပါရေစ..။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အၿပစ္မ႐ွိဘူးဆိုတာ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္လည္းသိတယ္.. စြပ္စြဲခံရတယ္ဆိုတာ ေမႊးပ်ံ႔တဲ့ပန္းခင္းေလး.. စိမ္းေမွာင္တဲ့ေတာအုပ္ကေလး.. ေအးခ်မ္းတဲ့စမ္းေခ်ာင္းေလး.... အၿဖဴေရာင္တိမ္တိုက္ေတြ... အို..ကုန္ကုန္႐ွိ ေတာေတာင္ေရေၿမအားလံုးသိတယ္......။ ကၽြန္ေတာ္ၿဖဴစင္ေၾကာင္း..... သူတို႔ေၿပာၾကတာကို သင့္ႏွလံုးသားနဲ႔နားေထာင္ရင္ တိုးတိုးၾကားလိမ့္မယ္........။

မ်က္လံုးေတြမွိတ္ထားလိုက္ေတာ့...စိတ္တည္ၿငိမ္မွဳရလာသည္..... ေလၿပည္တို႔ နားကိုတၿဖည္းၿဖည္းတိုးေနသည္..။ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ဆိုင္ဖို႔အသင့္ၿဖစ္ၿပီ...။ “ေခ်ာက္” ဟူေသာအသံတစ္ခ်က္သာၾကားၿပီးေနာက္ ဘာဆိုဘာမွမၾကားရေတာ့...။ ကၽြန္ေတာ္ ေအးခ်မ္းလြတ္လပ္မွဳကိုခံစားရသည္.. အားလံုးေပါ့ပါးေနသည္............ ခဏအၾကာ ဘာဆိုဘာမွမသိေတာ့ ဘာဆုိဘာမွ မ႐ွိေတာ့.. ကၽြန္ေတာ္တကယ္လြတ္ေၿမာက္ခဲ့ၿပီ..............။


p.s(ေနာက္တင္မည့္ပို႔စ္ - အစားအေသာက္)

Monday, July 20, 2009

Sambal Fish

အရင္ပို႔စ္တုန္းက မေႏြးကအစားအေသာက္မပါလို႔ စိတ္ဆိုးသြားၿပီဆိုလို႔ ဒီတစ္ခါလည္း အရသာ႐ွိတဲ့ပို႔စ္ေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္ တင္ခ်င္ပါ့..။ ဒီရက္ပိုင္း ရာသီဥတုပူၿပီး ေခါင္းေတြလည္းကိုက္ေနတယ္.. စားခ်င္စိတ္လည္းေပ်ာက္ေနတာၾကာၿပီ...။ အၿပင္သြားလည္း ဘာစားရမွန္းမသိ ဆိုင္ေရွ႔ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ လွည့္ၿပန္တာလည္းမ်ားၿပီ..။ ဒီေန႔အၿပင္သြားရင္းနဲ႔ Sambal Fish ဆိုတာစားၿဖစ္တယ္...။ ေတာ္ရံုတန္ရံု ဒီလိုအစားအေသာက္မ်ိဳးမစားၿဖစ္ဘူး.. ဒီေန႔မွ ထူးထူးဆန္းဆန္းစားခ်င္လာတာနဲ႔ စားၿဖစ္တယ္.. မဆိုးဘူး စားလို႔ေကာင္းတယ္..။


စကၤာပူမွာေတာ့ Sambal ဆိုၿပီး ၾကက္ ၊ ငါး ၊ ပုဇြန္ နဲ႔ ပင္လယ္စာဆိုၿပီးအမ်ိဳးမ်ိဳး႐ွိတယ္..ဟင္းအနွစ္နဲ႔ ခ်က္ထားတာမ်ိဳးကိုေခၚတာပါ..။ Sambal ဆိုတာမေလးစကားလို႔ထင္ပါတယ္..။ ခါတိုင္း Sambal အမ်ိဳးမ်ိဴးေတြ႔ဖူးေပမယ့္ ၾကိဳက္မယ္မထင္လို႔ မစားၿဖစ္ခဲ့ဘူး...။ ဒီေန႔ေတြ႔တာက်ေတာ့ ပံုမွာၿပထားတာ ခါတိုင္းၿမင္ဖူးတာနဲ႔ မတူလို႔ ၾကိဳက္ၾကိဳက္မၾကိဳက္ၾကိဳက္ စမ္းစားၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး စားၿဖစ္တာ..။ ဆိုင္က လုပ္ေပးတာကို ေစာင့္ၾကည့္ေနေတာ့ Breaded Fish ရယ္၊ ေဂၚဖီထုပ္ပါးပါးလွီးထားတာကို အေပၚမွာ Mayo ဆမ္းေပးထားတာရယ္ ၊ ထမင္းရယ္ပါပါတယ္..။ အရသာေကာင္းၿပီး ထမင္းပါတာမ်ားပါတယ္.. (ကၽြန္ေတာ္က ထမင္းမ်ားမ်ားစားရတာသေဘာက်လို႔ပါ..)။ ငါးေၾကာ္အေပၚမွာ Sambal အႏွစ္ဆမ္းေပးပါတယ္... ၾကက္သြန္နီ၊ ပုဇြန္ေၿခာက္၊ ငရုတ္သီး စတာေတြပါမယ္ထင္ပါတယ္..(အေတြ႔အၾကံဳအရ..ဟီး).. ၿမန္မာဟင္းအႏွစ္လို အရသာ႐ွိ႐ွိနဲ႔ စားေကာင္းပါတယ္..။ အရည္ေသာက္ေတာ့ မေပးဘူး စားရတာနည္းနည္းေတာ့ နင္ပါတယ္.. အေအးေလးေသာက္ရင္ေတာ့ အဆင္ေၿပမွာပါ...။ စားခဲ့တာကေတာ့ Jurong West St51, Se7en Eleven ဆိုင္ေဘးက Food Court မွာပါ..။ စာဖတ္သူအားလံုး အရသာ႐ွိ႐ွိစားေသာက္ႏိုင္ပါေစ.. :D ဘုိင္းဘုိင္..။

Tuesday, July 14, 2009

14072009

စာေမးပြဲၿပီး ၿပီးေတာ့ ဘေလာ့ေပၚမေရာက္တာရက္အေတာ္ၾကာေပါ့...။ ဘေလာ့လည္းသိပ္မဖတ္ၿဖစ္ ၿပီးေတာ့ ဘာမွလည္းမယ္မယ္ရရမလုပ္ၿဖစ္ဘူးၿဖစ္ေနတယ္..။ အာရံုမစိုက္ႏိုင္ဘူးဘဲဆိုပါေတာ့... စိတ္ကဟုိေရာက္လိုက္ ဒီေရာက္လိုက္ၿဖစ္ေနတယ္..။ ပုိ႔ေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္ ေသေသခ်ာခ်ာေရးမယ္လို႔ၾကံေတာ့ ဘာအေၾကာင္းေရးရမွန္းမသိ.. အဲသလိုၿဖစ္ေနတာလည္းၾကာပါၿပီ...။ ဘယ္လိုဘဲၿဖစ္ၿဖစ္.. ဒီရက္ပိုင္းအေတြ႔အၾကံဳ အၿဖစ္အပ်က္ေလး စိတ္ထဲ႐ွိတာေလးေတြကိုဘဲ ပို႔တစ္ပုဒ္အၿဖစ္တင္ပါရေစ..။

စာေမးပြဲၿပီးေတာ့လည္း မနားရ တနလၤာေန႔က်ေက်ာင္းၿပန္တက္ရပါတယ္...။ ေက်ာင္းၿပန္ဖြင့္တာနဲ႔ လက္ခ်ာေတြၿပန္တက္..က်ဴတိုရီရယ္ေတြလုပ္နဲ႔ စာမ်ားပါတယ္..။ ၾကားထဲ အၿမဲေခါင္းလာလာစားေပးတဲ့ မကုန္ႏိုင္တဲ႔ပေရာဂ်က္ေတြကလည္း တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ဆက္တိုက္ဆိုသလိုဘဲ...။ တစ္ရက္ကလည္း ပေရာဂ်က္အေသးစားေလးတစ္ခုကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔လုပ္ရပါတယ္..စလံုးတရုတ္ပါ။ အဲဒီတစ္ေယာက္ကလည္း အတန္းမွာ ေပၚလိုက္ေပ်ာက္လိုက္နဲ႔မို႔ သူနဲ႔လုပ္ရမွာခပ္လန္႔လန္႔ဘဲ...။ ဆရာလာေပးတဲ့ ပေရာဂ်က္ၾကည့္ေတာ့ ကို္ယ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ပေရာဂ်က္မို႔ ေတာ္ေသးတယ္ေၿပာရမယ္...။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း တစ္ေယာက္တည္းလုပ္ရင္းနဲ႔ပဲ ေအာင္ေအာင္ၿမင္ၿမင္နဲ႔ၿပီးသြားပါတယ္..။ ပါတနာကို ေမးၾကည့္ေတာ့ဘာမွမသိဘူးဆိုတာနဲ႔ ေဘးမွာဘာမွကိုမခိုင္းေတာ့ဘဲ ထိုင္ဘဲၾကည့္ခိုင္းထားတယ္..။ ကိုယ္ကလုပ္ သူကေဘးကေနစကားေလးေၿပာေပးနဲ႔ အဆင္ကိုေၿပေနတာဘဲ..မပ်င္းရေတာ့ဘူးေပါ့..။ ေတာ္ေသးတယ္.. ၿမန္မာၿပန္ကလာမွန္းေတာ့ သူသိေပလို႔...။ တစ္ခါမွစကားမေၿပာဖူးေပမဲ႔ အဲဒီေန႔ကေတာ့ သူနဲ႔ စကားေတြအမ်ားၾကီးေၿပာၿဖစ္ခဲ့တယ္..။ ၿမန္မာၿပည္ဘယ္မွာမွန္းမသိလို႔ မနည္းရွင္းၿပရေသးတယ္... ထိုင္းနဲ႔ ဘယ္လိုစပ္ဆက္ေနတယ္ဆိုတာေပါ့..။ Bangkok ဆိုတာ capital လားလို႔လာေမးေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ေလခ်င္သြားတယ္.. ဒီတစ္ေယာက္ေတာ့နည္းနည္းေတာ့မွားေနၿပီထင္တယ္..။ ဘာအတြက္နာမည္ၾကီးလည္းေမးေတာ့.. ဘာၿပန္ေၿဖရမွန္းကိုမသိေတာ့ဘူး...စဥ္းစားရင္း စဥ္းစားရင္းနဲ႔ဘဲ ေနာက္ဆံုးမွာ Pigeon Blood Ruby ေတြေပါတယ္လို႔ ၿပန္ေၿဖလိုက္ရတယ္.. ေလပါတယ္..။ အံမယ္..ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းလာေမးလိုက္ေသးတယ္... Military Government လို႔ဘဲခပ္က်ယ္က်ယ္ေၿဖလိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးၿပဴးၿပၿပီး.. ပါးစပ္ပိတ္သြားတယ္..။ ေအးေရာ.........။


စိတ္ေတြသာဟုိေရာက္ဒီေရာက္ၿဖစ္ေနတာ... ရုပ္ရွင္ၾကည့္ဖို႔က်ေတာ့ အာရံုေတြက သံလိုက္နဲ႔ဆြဲလိုက္သလို အလိုလိုစုသြားေရာ.. =D။ သရဲကားၾကည့္ၿဖစ္တယ္.. ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္.. လူေသေတြကိုခြဲစိတ္တဲ့ လူကသခၤ်ိုဳင္းကအေလာင္းေတြၿပန္ေဖာ္ၿပီး ၀ိညာဥ္ၿပန္သြင္းတာ ၿပီးေတာ့မွ အဲဒီလူေတြမေသခင္ အဖိုးတန္ပစၥည္းေတြ ဘယ္မွာသိမ္းသလဲဆိုတာၿပန္ေမးၿပီး သူကယူမွာေလ...။ ေနာက္ဆံုးသရဲေတြက အိမ္မွာစြဲေနတာ..အိမ္မွာလာငွားေနတဲ့မိသားစု ဒုကၡေရာက္တာေပါ့.....ေတြးရင္းနဲ႔ လန္႔ပါတယ္..။ ဟာသကားလည္းၾကည့္ေသးတယ္... ရီရတယ္.. ဟာသကားေတြၾကည့္ရတာ ဘဲေကာင္းတယ္.. Romance ေလးနဲ႔ Comedy ေပါင္းထားတာမ်ိဳးေပါ့..။ ရံုမွာ Transformers 2 သြားၾကည့္ၿဖစ္တယ္... မဆိုးဘူး.. effect ေတြေကာင္းလာတယ္.. စက္ရုပ္ၾကီးေတြလည္းမိုက္တယ္... မင္းသမီးေလးလည္းေခ်ာပါတယ္.. ;D။ ၾကာသပေတးေန႔ Harry Potter and the Half-blood Prince တင္မယ္....။ စာအုပ္ဖတ္ၿပီးသားေပမယ့္ .. အဲဒီေန႔ အတန္းၿပီးတာနဲ႔ အေၿပးသြားၾကည့္ အုန္းမွာဗ်ာ..။


သီခ်င္းေတာ့ အေတာ္နားေထာင္ၿဖစ္တယ္...။ စိတ္ကတစ္မ်ိဳးၿဖစ္ေနတယ္.. တစ္ေယာက္တည္းေနခ်င္တာမ်ားေနတယ္...။ နားေထာင္ၿဖစ္တဲ့သိခ်င္းေတြကလည္း If today was your last day ၊ Heartless ၊ Better in time ၊ I can't make you love me ၊ Ain't no sunshine ၊ Bleeding Love အဲသလိုသီခ်င္းမ်ိဳးေတြဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ေနတယ္..ကူညီၾကပါ...။ ေလာေလာဆယ္နားေထာင္ၿဖစ္ေနတာကေတာ့ When I think of you (Chris Deburgh) နဲ႔ Heartless (Kris Allen) ... when i think of you ကသီခ်င္းခ်ုိဳခ်ိဳေအးေအးေလး.. သီခ်င္းစကတည္းက ၾကိဳက္သြားေစတဲ့သီခ်င္းမ်ိဳး...။ Heartless ကိုေတာ့ Kanye West ဆိုတာထက္ Kris Allen ဆိုတာပိုပိုသေဘာက်ေနတယ္... နားၾကပ္ေလးတပ္ၿပီး သီခ်င္းေလးလိုက္ညဥ္းလိုက္ရရင္ကို ခံစားမွဳဘဲ...။


ပို႔ေတာ့ မၾကာမၾကာဆိုသလို ေရးရင္ေရးၿဖစ္သလုိေလးတင္သြားပါမယ္..။ အခ်ိန္ေပးလာလည္ႏွဳတ္ဆက္သြားသူမ်ားအားလံုးေက်းဇူးတင္ပါတယ္..။ အားလံုးကို သတိရပါတယ္..။

Thursday, July 2, 2009

Fast Food အႏၱရာယ္

ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး... ဘေလာ့ေလာကနဲ႔ အဆက္အသြယ္ၿပတ္မွာစိုးလို႔ ပို႔တစ္ပုဒ္ေလာက္တင္လိုက္တာ..။ အသိေပးခ်င္လြန္းတာေၾကာင့္လဲပါပါတယ္..။ ဟုတ္သည္႐ွိ မဟုတ္သည္႐ွိ မွန္သည္႐ွိ မမွန္သည္႐ွိ.. ေအာက္က video ကို မၿဖစ္မေနၾကည့္ပါ...( Fast food မၾကာခဏစားသူမ်ား.. ၾကိဳက္လြန္းလို႔ပါဆိုသူမ်ား..ၾကည့္ၿဖစ္ေအာင္ကို ၾကည့္ပါ)။



ေပ်ာက္ေနရၿခင္း အေၾကာင္းက ဒီရက္ပိုင္း စာေမးပြဲေတြ ဆက္တိုက္ေၿဖေနလို႔ပါ..။ စာလား...က်က္ၿဖစ္ပါတယ္... ၁၀ မိနစ္ၿခားတစ္ခါေလာက္ Facebook ကို မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ေရာက္ေရာက္သြားတာကလြဲလို႔ေပါ့..ဟီးဟီး..။ အားလံုးကို သတိရပါတယ္... ဘေလာ့ေတြလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေရာက္တယ္..။ လာလည္သူ စာလာဖတ္သူမ်ား..အားလံုး ရႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ႔ပါေစဗ်ာ..။

ေအာက္က bonus

ရိုက္သာရိုက္ရတယ္. ခပ္လန္႔လန္႔ရယ္.. မေတာ္လို႔ အေကာင္က တုပ္ထည့္လိုက္ရင္ ဒုကၡ