Monday, November 25, 2013

ေတာင္ၾကီး


ဒီတစ္ေခါက္ ၿမန္မာၿပည္ၿပန္တာ အခ်ိန္သိပ္မရလို႔ ေတာင္ၾကီးမွာ (၃)ညပဲအိပ္ၿဖစ္လိုက္တယ္..။ ေနာက္ဆံုးရက္ေတာ့ အဘိုးအဘြားေတြကိုလိုက္ကန္ေတာ့ၿဖစ္တယ္...။ သီတင္းကၽြတ္အခ်ိန္ဆိုေတာ့ အိမ္တိုင္းအိမ္တိုင္းမွာ ညဘက္ဆိုမီးေရာင္စံုေတြနဲ႔....။ ညဘက္ေတာ့ ေလတအားတိုက္လို႔ မီးပံုးေတြလံုးဝ ထြန္းလို႔မရဘူး... မီးသီးေတြဘဲထြန္းရတယ္...။


မနက္ေစာစာထၿပီး ေဒၚနန္းပန္ဆိုင္မွာ ရွမ္းေခါက္ဆြဲသြားစားၾကတယ္...။ ရန္ကုန္က ရွမ္းေခါက္ဆြဲေတြစားလို႔မေကာင္းဘူး... အၿမဲစားၿဖစ္တဲ့ဆိုင္ကေတာ့ ၄၇ လမ္းထိပ္က "နန္းထိုက္" မွာ..။ အရည္တစ္ပြဲ အသုပ္တစ္ပြဲစားခဲ့တယ္... ပဲေသြးမၾကိဳက္လို႔ဖယ္စားတယ္... အဲဒီဆိုင္က တိုဖူူးေၾကာ္ စားေကာင္းတယ္.. အၿပင္ကၾကြပ္ေနၿပီး အထဲမွာ အရည္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေလးနဲ႔..။


ေနခဲ့တဲ့ (၃)ရက္အတြင္း မိုးမရြာဘူး သိပ္လည္းမေအးဘဲ ေနသာၿပီးေနလို႔ေကာင္းတယ္...။ အိမ္ေကာင္း၊ ကားေကာင္း ေတြမ်ားလာတယ္...။ အဘိုးအဘြား နဲ႔ ေဆြမ်ိဳးေတြအားလံုး က်န္းက်န္မာမာနဲ႔ဘဲ....။ သြားခ်င္တဲ့ေနရာအခ်ိဳ႔မေရာက္ၿဖစ္ေပမယ့္... ေတြ႔ခ်င္သူအားလံုးကိုေတြ႔ခဲ့ရလို႔ ေက်နပ္ပါတယ္...။



အမိုးနီနီနဲ႔အိမ္ကေလးေတြ ၊ ခ်ယ္ရီနဲ႔ စိန္ပန္းၿပာေတြ၊  တိမ္တိုက္ေတြေအာက္က ေတာင္တန္းၿပာေတြ အားလံုးဟာ အခုေတာ့ လြမ္းစရာေတြပါ..။

Wednesday, November 13, 2013

ပင္းတယ ၊ ေတာင္ၾကီး


     ေတာင္ၾကီးေရာက္ေတာ့ ေနေတာင္ဝင္လုၿပီ.... အေအးဓာတ္မ်ားလည္း တစ္စတစ္စပိုကဲလာကာ
ခ်မ္းစိမ္႔လာသည္....။ အိမ္မွာညေနစာစားၿပီး.... ကားနဲ႔ၿမိဳ႔ထဲတစ္ပတ္ထြက္လည္ၿဖစ္သည္....။ စတိုးဆိုင္မ်ား၊ အကင္ဆိုင္မ်ားႏွင့္ ေတာင္ၾကီးညေနခင္းသည္စည္ကားလို႔ေနသည္.......။

ေတာင္ၾကီးအဆင္း
ဟဲဟိုးအတက္လမ္း
     ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ေတာ့ ေစာေစာထၿပီး ပင္းတယသို႔သြားဖို႔ၿပင္ဆင္ရသည္...။ ပင္းတယကိုမေရာက္ၿဖစ္သည္မွာ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလကတည္းကၿဖစ္သည္...အဲသည္တုန္းက ကံုလံုဆရာေတာ္ၾကီးကိုလည္း အခြင့္ၾကံဳစြာဖူးခဲ႔ရေသးသည္...။ ၁၂ ႏွစ္ၾကာမွ ပင္းတယသို႔ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ေရာက္ခဲ့ရၿပန္သည္....။

     ေတာင္ၾကီးအဆင္းလမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ပန္းဝါဝါေလးမ်ားႏွင့္ သာယာစိုၿပည္ေနသည္....။ ေတာင္ေအာက္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္လွ်င္လည္း ၿမဴေတြဆိုင္းေနသည္႔ ေအးသာယာလြင္ၿပင္ကိုၿမင္ႏိုင္ေသးသည္....။ ဟဲဟိုးအတက္ ဘဝသံသရာတံတားေနရာႏွင့္ ဟဲဟိုးမွေအာင္ပန္းအတက္ ထင္ရူးပင္မ်ားစီတန္း ေနေသာေတာင္အတက္လမ္းကေလးမ်ားကို သေဘာအက်ဆံုးၿဖစ္သည္....။

ေအာင္ပန္းအတက္
ေအာင္ပန္းအတက္
ယူကလစ္ပင္တန္း
     ေအာင္ပန္းမဝင္မီ ယူကလစ္ပင္တန္းကိုၿမင္ေတာ့ ငယ္ငယ္ကအဲဒီနားမွာကားပ်က္ခဲ့ဖူးတာ ကိုအမွတ္ရေနေသးသည္.... ၁၉၉၅ ေလာက္ကၿဖစ္မည္..။ ေအာင္ပန္းေရာက္ေတာ့ ခ်ယ္ရီမွာ ခဏနားမုန္႔စားၿဖစ္ေသးသည္...။ ကုန္တင္ကုန္ခ်ၿဖင့္ စည္ကားေနေသာ ေအာင္ပန္းကေနမွ ပင္းတယသို႔ေၿမာက္အရပ္အတိုင္းခရီးႏွင္ခဲ့သည္...။ ပင္းတယဘက္လမ္းတစ္ေၾကာသည္ ေတာင္ကုန္းမ်ား နိမ္႔ခ်ည္ၿမင့္ခ်ည္ၿဖင့္ သာယာလွသည္.....။ ပန္းမုန္လာ၊ အာလူး၊ ခ်င္း ႏွင့္ ဂ်ံဳစိုက္ခင္းမ်ားအၾကား ရွမ္းကုန္းၿမင့္ဧ။္ ေၿမနီနီမ်ားကိုလည္း ေတြ႔ရသည္...။
ပန္းမုန္လာစိုက္ခင္းမ်ား
စိုက္ခင္းမ်ား
     က်ံဳး ႏွင့္ ေပြးလွ ၿမိဳ႔မ်ားကိုၿဖတ္ေက်ာ္ၿပီးေနာက္ ၁၀နာရီခြဲေလာက္ပင္းတယကိုေရာက္ၾကသည္....အရင္အတိုင္းမေၿပာင္းမလဲရွိေနဆဲဘဲ..။
ပထမဆံုး ေရႊဥမင္လိုဏ္ဂူကိုသြားခဲ့ၾကသည္.. ကမၻာလွည့္ခရီးသြားမ်ားလည္း အမ်ားအၿပား...။ အၾကိဳက္ဆံုးေနရာကား ေရႊဥမင္သို႔ ဓာတ္ေလွကားႏွင့္တက္ရန္ ၿဖတ္သြားရေတာ ေစာင္းတန္းေနရာေလးၿဖစ္သည္...။ ထုိေနရာမွ ပုန္းတလုတ္ကန္ႏွင့္အတူ ပင္းတယတစ္ၿမိဳ႔လံုးကို စီးမိုးၿပီးၾကည္႔ႏိုင္သည္....။ ဟိုးအေဝးမွ တိမ္စိုင္တိမ္လိပ္မ်ားႏွင့္ ေကာင္းကင္ၿပာၿပာေအာက္က ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္းမ်ားကလည္း လြမ္းေမာစရာ....။ ရာသီဥတုကေတာ့ မပူမေအးႏွင့္ ေနလို႔အေကာင္းဆံုးၿဖစ္သည္...။


ပင္းတယအဝင္

ေရႊဥမင္ေစာင္းတန္းမွ
ေရႊဥမင္ေစာင္းတန္းမွ





အလယ္ဥမင္သို႔အသြားလမ္း


အလယ္ဥမင္မွ အၿပန္ေစာင္းတန္း

     ေရႊဥမင္ဂူအတြင္းမွ ဘုရားမ်ားဖူးၿပီး အလယ္ဥမင္သို႔ ဆက္သြားခဲ့သည္...။ အလယ္ဂူကိုေတာ့ လူသိပ္မသြားၾက..ႏိုင္ငံၿခားသားအခ်ိဳ႔သာေတြ႔ခဲ့သည္..။ အလယ္ဂူသြားရာေစာင္းတန္းတစ္ေလွ်ာက္ ေတာင္ေစာင္းေတြမွာ ထင္ရူးပင္မ်ားႏွင့္စိမ္းစိုလို႔ေနသည္....။ အၿပန္ေတာ့ ေစ်းတန္းမွာ လက္ဖက္စို၊လက္ဖက္ေၿခာက္မ်ား ႏွင့္ လက္ေဆာင္ပစည္းအခ်ိဳ႔ဝယ္ခဲ့သည္..။ ပင္းတယၿမိဳ႔ထဲမွာေတာ့ ဘယ္မွမလည္ၿဖစ္ဘဲ... ဦးအစိတ္ဆုိင္မွာ ေန႔လည္စာစားၿပီး ေတာင္ၾကီးၿပန္ခဲ့တယ္....။






     ပင္းတယအၿပန္လမ္းမွာ တိမ္ေတြအံု႔ဆိုင္းကာ ေနေရာင္ၿခည္ေတြဟာ  တိမ္ေတြၾကားကေနလွပစြာၿဖာက်ေနခဲ့တယ္.....။  ဆံုေတြ႔ခ်ိိန္တိုင္းမွာ ၾကည္ႏူးရေပမယ့္...  ခြဲခြာခ်ိန္မွာေတာ့ နာက်င္ရစၿမဲပါဘဲ...။