ခင္မင္ရတဲ့ Craton ကတက္ထားပါတယ္ဗ်ာ.. စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္အေၾကာင္းတဲ့...။ အတက္ခံရကတည္းက တစ္ၿခားမိတ္ေဆြ ဘေလာ့ဂါေတြရဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္အေၾကာင္းေတြကို လိုက္ကည့္ေတာ့ ႐ိုး႐ိုး႐ွင္း႐ွင္းစိတ္ကူးေလးေတြ၊ ဆန္းဆန္းသစ္သစ္အေတြးေလးေတြနဲ႔ ေလးေလးနက္နက္အိပ္မက္ေတြကို ဖြင့္ခ်ေရးၿပထားတာကို ေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ရပါတယ္..။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ေတာ့ ကြဲၿပားတဲ့ ကိုယ္ပိုင္စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ေလး ေတြပိုင္ဆိုုင္ၾကပါတယ္။ အင္း ကၽြန္ေတာ့္မွာလား... အိပ္မက္တစ္ခုေတာ့႐ွိတာေပါ့......။
ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကတည္းကစၿပီး ၿဖစ္ေလ့ၿဖစ္ထ႐ွိတတ္တဲ့အၿဖစ္အပ်က္ကေလးတစ္ခု႐ွိပါတယ္...။ ဘာလဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အလုပ္ကိစၥတစ္ခုကိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေဆာင္႐ြက္စရာ႐ွိတာတစ္ခုကိုဘဲၿဖစ္ၿဖစ္လုပ္ကိုင္ရာမွာ ဘယ္ေတာ့မွအဆင္ေၿပေၿပေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔နဲ႔ ၿပီးသြားတယ္ဆိုတာမ်ိဳးမ႐ွိပါဘူး...။ အနည္းဆံုး စိတ္ညစ္စရာ၊စိတ္ပင္ပန္းဆင္းရဲစရာတစ္ခု ေတြ႔ၾကံဳၿပီးမွ အဆင္ေၿပစြာၿပီးဆံုးတတ္ပါတယ္..။ ေၿပာၾကမွာေပါ့ အလုပ္လုပ္ရင္ အခက္အခဲေတာ့ ေတြ႔မွာပဲဆိုတာ...ဟုတ္ပါတယ္..အဆင္မေၿပတာေတြ႔ၾကံဳရႏိုင္ပါတယ္..။ ဒါေပမဲ႔ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါေလာက္ ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔နဲ႔ အၿပီးမသတ္ႏိုင္ဘူးလားဆိုေတာ့ ေၿဖရမွာေတာ့ တစ္ခါမွာမ႐ွိခဲ့ပါဘူး..။ ကၽြန္ေတာ္တင္မဟုတ္ဘူး... အေမပါအဲသလို ၿဖစ္တတ္ပါတယ္.. သားအမိခ်င္း ကံအက်ိုုဳးေပးစပ္ေနတယ္လို႔ပဲေၿပာရမလား...။ အဲဒါေၾကာင့္ ကိစၥတစ္ခုလုပ္ရင္ အေမကေၿပာတတ္ပါတယ္.. "သားေရ စိတ္႐ွဳပ္စရာေတြ႔ရင္ စိတ္႐ွည္႐ွည္နဲ႔သာေၿဖရွင္း သားကစိတ္႐ွဳပ္ခံၿပီးမွဳ အဆင္ေၿပတာ" လို႔အၿမဲေၿပာတတ္ပါတယ္...။ ဒါေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္ေၿပာၿပခ်င္တာကေတာ့ စိိိတ္ခ်မ္းသာမွဳနဲ႔အၿမဲၿပည့္စံုဖို႔ဆိုတာ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္အတြက္ ပထမေၿခလွမ္းပါ...။
ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ကိုေတာ့ ႐ိုး႐ိုး႐ွင္း႐ွင္းဘဲလို႔ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ထင္မိတယ္...။ အေမနဲ႔အတူ ေအးခ်မ္းဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ ထင္႐ွဴးပင္ေတြ၀ိုင္းေနတဲ့ ၿမိဳ႔ကေလးမွာ အေၿခခ်ခ်င္တယ္..။ မီးခိုးေခါင္းတိုင္ေလးနဲ႔ႏွစ္ထပ္အိမ္ကေလး .. အင္းၿပီးေတာ့.. အိမ္ေဘးမွာ အေမ့စိတ္ၾကိဳက္ ပန္းၿခံေလးနဲ႔ ေရကန္ငယ္ေလး....။ အိမ္အနားမွာက ေဖာ္ေ႐ြခင္မင္ဖို႔ေကာင္းတဲ့အိမ္နီးခ်င္းေတြ... ။ မနက္လင္းတိုင္း အေမနဲအတူဘုရား႐ွိခိုး.. ၿပီးေတာ့ ေစ်းတူတူသြား... ေစ်းအၿပန္လမ္းမွာ မုန္႔ဟင္းခါး၊ တိုဟူးေႏြး ၊ ေကာက္ညွင္းေပါင္းပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အတူစား...။ အင္းအလုပ္လား... ၿမိဳ႔ေလးရဲ႔ေက်ာင္းမွာ ဆရာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ၿဖစ္ခ်င္ ၿဖစ္ေနလိ္မ့္မယ္..။ ေငြအတြက္လား.. ကၽြန္ေတာ္မပူပါဘူး.. သားအမိႏွစ္ေယာက္စားေလာက္ ေပးကမ္း လွဴဒါန္းႏိုင္ရင္ ေက်နပ္ပါတယ္..။ အားလပ္တဲ့အခ်ိန္ေတြဆိုရင္ သီခ်င္းနားေထာင္ရင္ နားေထာင္၊ ဒါမွမဟုတ္ တူရိယာတစ္ခုတီးလို႔ သီခ်င္းဆိုေပါ့...။ တစ္ခါတစ္ေလလည္း canvas ေပၚမွာ ေလွ်ာက္ၿခစ္ခ်င္ၿခစ္ေနမွာ...။ အလုပ္အားရက္ေတြမွာလည္း မိတ္ေဆြေတြနဲ႔အတူ မုန္႔လုပ္စား.. စားၾကေသာက္ၾကေပါ့...။ ခဏခဏေညာင္းညာတတ္တဲ့အေမ့ကိုေတာ့ ညတိုင္းလက္ဆုပ္လက္နယ္လုပ္ေပးဖို႔ေတာ့ ေမ့မွာမဟုတ္ဘူး...။ မနက္ဆိုၿမဴေတြကို ႐ွဴ႐ွိဳက္လို႔ သစ္ေတာလမ္းကေလးတစ္ေလွ်ာက္ ၿဖည္းၿဖည္းေလွ်ာက္သြားလို႔..... ညေနေတြဆို.. တိမ္ညိဳညိဳေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေငးေမာမယ္..။ ညေတြဆို ၾကယ္ေရာင္ေတြေအာက္ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ေလး မိန္းေမာခ်င္တယ္..... ခုန္ေနဆဲႏွလံုးသားအတြက္ေတာ့ ခုနက ေၿပာတာေတြ႐ွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ ၿပီးၿပည့္စံုပါတယ္...။
ဒါဟာ အိပ္မက္တစ္ခုပါလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေၿပာရင္ ယံုႏိုင္မလား.........................
4 comments:
ယံုတာေပါ႔ သူငယ္ခ်င္းရာ..။ အဲ႔လိုေအးေအးေဆးေဆး ငါလည္းဘ၀ကို ျဖတ္သန္းခ်င္တာ။ မိသားစုသာရွိရင္ျပည္႔စံုေနျပီ။ ေသတဲ႔အထိဒီလိုပဲ ရိုးသားေအးေဆးတဲ႔ ဘ၀ကိုပိုင္ခ်င္တယ္။ စာသင္ေပးရတာလည္း ငါ႔၀ါသနာတစ္ခုပဲ။ မင္းလိုေပါ႔။
တကယ္လို႔မင္းဆႏၵေတြ ျပည္႔၀ခဲ႔ရင္ တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ႔ လာလည္ပါဦးမယ္ကြာ။ ထင္းရွဴးပင္အုပ္ လမ္းေတြေပၚမွာ စက္ဘီးေလွ်ာက္စီးၾကတာေပါ႔။ း)
အေမကိုခ်စ္တဲ့ သားလိမၼာေလးပဲ..
စိတ္ကူးေလးက လွတယ္ေနာ္.. မမ စိတ္ကူးေတြ နဲ႕လည္း နဲနဲ တူတယ္
မမက အရမ္းေဖာ္ေရြခင္မင္စရာ ေကာင္းတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းလုပ္မယ္..
အဟဲ..
လုပ္ေပါ႔ မေခါင္ေခါင္။ စက္ဘီးေလွ်ာက္စီးဖို႔ အေဖာ္တစ္ေယာက္တိုးပီေဟးးးးးးးး။ ေပ်ာ္ဂ်ာဂ်ီး။ း)
Post a Comment