ငါ့ရဲ႔ည

စာအုပ္ကိုေ႐ွ႔ခ် ေဘာပင္ကိုကိုင္ၿပီး
ခပ္ငိုင္ငိုင္စဥ္စားတယ္..
ဘာေတြေရးရမလဲေပါ့...
လက္ကနဲေခါင္းထဲေပၚေတာ့..
ဖ်တ္ကနဲေရးခ်လိုက္တဲ့စာသားေတြ
ၿပန္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ မင္းအေၾကာင္းေတြ
အဲဒါ
လမထြက္တဲ့ ညနက္ေတြရဲ႔
ငါ့အတြက္ အိပ္ရာ၀င္ပံုၿပင္ပဲေပါ့......။

ညစဥ္ကေနရတဲ့ ဇာတ္မို႔
စာသားေတြထပ္ အက္ေၾကာင္းေတြထပ္
အမွားေတြထပ္လိုက္ မွတ္လိုက္ဖ်က္လိုက္
လုပ္ေနရတာ ဘာဆန္းလဲ..။

ဒီညလည္း သူငယ္ခ်င္း..
မင္းအေၾကာင္းကို...
စာသားေတြဘယ္လိုေၿပာင္းရမွန္းမသိ
ဘယ္လိုေ႐ွ႔ဆက္ရမွန္းမသိ...
မင္းတစ္ခါေလာက္ဘဲ ၿမင္ေယာင္ၾကည့္စမ္းပါ.....။

ၿခင္တ၀ဲ၀ဲ ေခၽြးတ႐ႊဲ႐ႊဲနဲ႔
စာၾကည့္စားပြဲေ႐ွ႔မွာ
ေဘာပင္ကို ကိုက္လိုက္ စဥ္းစားလိုက္နဲ႔
ညဥ့္နက္နက္မွာ ...
တေစၦတစ္ေကာင္လိုငါ...
မင္းၿမင္ရင္ဘယ္လိုေနမလဲ.....။

ေနာက္ဆံုးတစ္လံုးကို အ႐ုိးဆံုးေလးေရးၿဖစ္တယ္...
.."သူငယ္ခ်င္းရယ္ လြမ္းတယ္..."....
ၿပီးေတာ့မွ ...
ရင္ခုန္သံကို တိကနဲရပ္..
အိပ္မက္ေတြမက္ဖို႔အတြက္....
အိမ္စက္ၿခင္းထဲ ....ငါတိုး၀င္လိုက္တယ္....။

(အမွတ္တရ..from ZMT)