ေလၿပည္တို႔ ညွင္းသြဲ႔သြဲ႔တိုက္ခတ္ေနသည္......။ က်ယ္ေၿပာလွေသာ ပန္းခင္းအႏွ႔ံ ေရာင္စံုပန္းမာလာေတြက ညေနခင္းေလၿပည္ႏွင့္အတူ ယိမ္းႏြဲ႔ေဆာ့ကစားေနသည္...။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေလအတုိက္တြင္ ေမႊးပ်ံ႔ေသာပန္းရနံ႔ေလးေတြက စိတ္ကိုၾကည္လင္ေပါ့ပါးေစတာေတာ့အမွန္ပင္...။ ၿမိဳ႔အ၀င္ပန္းၿခံအတြင္း ဓာတ္မီးတုိင္ေအာက္ ခံုတန္းတစ္ေနရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္ထုိင္ေနမိသည္..။
အေနာက္ဘက္ကို ေမွွ်ာ္ေငးၾကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ေန႔လံုးအလင္းေပးခဲ့ေသာသူရိန္ေနမင္းသည္ ေတာင္တန္းေတြေပၚတြင္ အားအင္ကုန္ခမ္းေနသည့္ပမာ ေမးတင္လ်က္႐ွိေနေပၿပီ.....။ ႐ွမ္း႐ိုးမေတာင္ေၿခကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ၿမဴေတြအံု႔ဆုိင္းေနသည္ အေ၀းတစ္ေနရာတြင္ေတာ့ ေခ်ာင္းကေလးကရစ္ေခြစီးဆင္းလ်က္....။ အိုလြမ္းေမာစရာေကာင္းတဲ့ သဘာ၀ပန္းခ်ီတစ္ခ်ပ္ပါတကား...။ ထုိင္ခံုမွထကာ ေ႐ွ႔သို႔လမ္းအနည္းငယ္ ဆက္ေလွ်ာက္ၿဖစ္သည္....။ ညေနခင္းသဘာ၀ အလွကိုပိုမိုၿပီၿပင္ေအာင္ ခံစားရန္သာၿဖစ္သည္...။ ၿမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေပၚတြင္ ဦးတည္ရာမဲ့ေလွ်ာက္ေနမိသည္...အနားမွာ ပုစဥ္းေလးေတြလည္း ေလအဟုန္ကိုအံတုလို႔ ဟိုဟိုဒီဒီပ်ံသန္းေနၾကသည္..ၾကည့္ေနရင္းပင္ လြတ္လပ္မွဳတစ္စံုတစ္ရာကိုခံစားလိုက္ရသည္...။ ေကာင္းကင္သို႔ေမာ့အၾကည့္တြင္ တိမ္စိုင္တိမ္လိပ္တို႔က ၿပာခဲ့တစ္ခါ၊ ညိဳ႔ခဲ့တစ္လီ ၊ မွိဳင္းခဲ့တစ္ဖံုၿဖင့္ မွဳန္ၿပာရီဆိုင္းလ်က္ အစြမ္းကုန္တိမ္ေရာင္ၿခယ္သလွပလို႔ေနပါသည္....။ညေနခင္းေနေရာင္ႏွင့္အေတြ႔အထိတြင္ေတာ့ ေ႐ႊေရာင္အနားသတ္မ်ားၿဖင့္ ေတာက္ပလ်က္...။ ခ်ယ္ရီႏွင့္ စိန္ပန္းၿပာတို႔ ကလည္း သူ႔ထက္ငါအၿပိဳင္ ၿမိဳ႔ကေလးရဲ႔ညေနခင္းကို အလွဆင္ေနသည္...။ လမ္းနည္းနည္းဆက္ေလွ်ာက္ၿဖစ္ေတာ့ ေတာင္ကမ္းပါးယံသို႔ေရာက္လုၿပီ....ေအာက္ဘက္လွမ္းေမွ်ာ္ေငးေတာ့ ၿမဴခိုးေတြအၾကား ေတာင္ကုန္းေလးေတြက ဟိုတစ္ခုဒီတစ္ခု၊ အိမ္ေၿခေတြကလည္း ဟိုတစ္စုဒီတစ္စု...လွ်ပ္စစ္မီးအလင္းေရာင္ေတြကလည္း ဟိုတစ္ကြက္ဒီတစ္ကြက္...ညေနခင္းတြင္ေအးခ်မ္းလွပလို႔ေနသည္....။
တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ဘဲအလင္းေရာင္ေပ်ာက္ေတာ့မည္...အိပ္တန္းတက္ငွက္ကေလးေတြရဲ႔ စီစီညံညံအသံကိုေတာင္မၾကားရေတာ့ ...ေလအတုိက္မွာ ထင္႐ွဴးပင္ႏွင့္၀ါး႐ံုေတာတို႔မွ သစ္ကိုင္းခ်င္းထိခိုက္သံတို႔သာ ၾကီးစိုးလို႔ေနသည္...။ အေ႐ွ႔ဘက္တြင္ ေငြေသာ္တာလမင္းသည္ ထြက္စၿပဳဖို႔ တိတ္တိတ္ေခ်ာင္းလ်က္......။ ေအးၿမေသာေလၿပည္အတုိုက္တြင္ သစ္ပင္မွေၾကြလြင့္သြားေသာေရာ္႐ြက္၀ါမ်ားႏွင့္အတူ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြလည္း တစ္ေယာက္ေသာသူဆီ......................။ သာယာလွပတဲ့ ဆြတ္ပ်႔ံလြမ္းေမာဖြယ္ေကာင္းတဲ့ အထီးက်န္ညေနခင္းေလးတစ္ခုေပပဲ.....။
ပတ္၀န္းက်င္တြင္အေအးဓာတ္တို႔ကၾကီးစိုးစၿပဳလာသည္...ေနာက္ဆံုး ေတာ့လဲ အေႏြးထည္ဂ်ာကင္ကိုတင္းတင္းေစ့၊ ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲလက္ထည့္လို႔ အိမ္အၿပန္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္ နီယြန္မီးတိုင္ေတြေအာက္ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္သာ..........................။
4 comments:
႐ွမ္း႐ိုးမေတာင္ေၿခကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ၿမဴေတြအံု႔ဆုိင္းေနသည္အေ၀းတစ္ေနရာတြင္ေတာ့ ေခ်ာင္းကေလးကရစ္ေခြစီးဆင္းလ်က္....။အိုလြမ္းေမာစရာေကာင္းတဲ့ သဘာ၀ပန္းခ်ီတစ္ခ်ပ္ပါတကား...။
လြမ္းစရာပန္းခ်ီကားခ်ပ္ေလးတခုကို ျဖစ္ေအာင္
သဘာဝကို ဖြဲ႔ႏြဲ႔တတ္တယ္----အားေပးလ်က္ပါ-
လြမ္းေမာစြာက်န္ရစ္ေအာင္ ေရးတတ္တယ္။
အမလည္း ေလွ်ာက္ခ်င္လုိက္တာ..
အဲဒိလုိလမ္းေလးမွာ
အင္း လြမ္းေအာင္ကို လုပ္ေနျပန္ျပီး ေတာင္ၾကီးက ပန္းျခံေလးကုိလဲ လြမ္းတယ္ အခ်ိန္တစ္ခုမွ ရပ္ေနတဲ့ နာရီစင္ေလးကုိလဲ လြမ္းတယ္ဗ်ာ...... တေန႕ေန႕ေပါ့
ေတာင္ၾကီးကို လြမ္းမိသြားျပီ
Post a Comment