၀မ္းနည္းစရာေကာင္းလြန္းလို႔
တိမ္ေတြေတာင္ငိုခ်ထားတဲ့ ေၿမၿပင္မွာ
လြမ္းေဆြးတတ္တဲ့စိတ္ေတြ
ၿမက္ရိုင္းေတြလို ခပ္ၿမဴးၿမဴးေပ်ာ္ပါးတယ္......
ကန္ေရၿပင္ ၿငိမ္သက္ေနပံုေထာက္ေတာ့
ဒီႏွဳတ္ခမ္းတစ္စံု
တင္းတင္းေစ့ေနလို႔ေၾကာင့္သာၿဖစ္မယ္......
မေမာႏိုင္ရွာေသးတဲ့ ငွက္ငယ္ေလး
မေမာႏိုင္ရွာေသးတဲ့ ငွက္ငယ္ေလး
ခ်မ္းေအးလြန္းတဲ့ ဒီလိုညမွာလည္း
မၿပီးေသးတဲ့ ေတးသြားကို
ခပ္တိုးတိုး ဆိုညည္းေနတယ္....
မိုးမခပင္ေအာက္မွာလည္း အရိပ္တို႔သိပ္သည္း
ခပ္မွိန္မွိန္လင္းတဲ့ ၾကယ္ေရာင္ေတြေအာက္မွာပဲ
အေဖာ္မပါ ငါတစ္ေယာက္တည္းသာ
အခန္းသို႔ တိတ္တဆိတ္ၿပန္လာခဲ့.....
3 comments:
ဘယ္ကေနျပန္လာတာလဲ မွန္မွန္လိမ္..
အင္း....... တိတ္တိတ္ေလး ျပန္လာပံုေထာက္ေတာ့.... အင္း.... တစ္ေနရာရာကပဲဗ်...... :P
ကဗ်ာေလးက ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးနဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္...။
Post a Comment