ထာ၀ရ

photo credits to hoshinavi

ရြက္ေၾကြေဆာင္းရဲ႔

အထီးက်န္အဆန္ဆံုး လမ္းမေပၚမွာ

အေဖာ္မဲ့စြာ....

တိတ္ဆိတ္စြာ...

ေမွာင္မိုက္လြန္းတဲ့ ညေနခင္းမွာ

ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ရြက္ေၿခာက္ေတြအလယ္

ညဥ့္ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႔

ခပ္စူးစူးအသံသာ

ပဲ့တင္သံ ထပ္လို႔ေနတယ္....

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးၾကည့္မယ္

လြဲစရာအေၾကာင္းၿပခ်က္ရွာမေတြ႔တဲ့

တစ္ၿခားမဟုတ္တဲ့..

ေအးခ်မ္းစြာ ရွိေနမယ့္

အခ်စ္ဆံုး..မင္းေလးရဲ႔အေၾကာင္း.....

ေရးရင္း..ေတြးရင္း

ခံစားမွဳေတြ ပုန္ကန္တယ္

အေၾကာက္တရားေတြ ႏိုးထတယ္

ခါးသီးမွဳရနံ႔ေတြ ၿပင္းၿပလာတယ္

အလြမ္းေတြလား..

အို...သူတို႔ ရင္ကိုမြန္းၾကပ္ေစၿပီ

ညွဥ္းပန္းမွဳရဲ႔ အဆံုးမွာေတာ့..

ဒဏ္ရာၿပင္းတဲ့ နွလံုးသားမွာ

အစြန္႔ပစ္ခံ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္လို........

ႏွဳတ္မဆက္ဘဲထြက္ခြာသူရယ္

ရင္ခုန္သံကို ဆြံ႔အေစတယ္..

မင္းမၾကားလိုက္တဲ့ စကားေတြရယ္

မင္းမခံယူလုိက္ရတဲ့ ခ်စ္ၿခင္းေတြရယ္

အားလံုးကို အၿပီးပိုင္

ႏွလံုးအိမ္ ေခါင္းတလားမွာ

သိမ္းထားလိုက္ေတာ့မယ္.........

တကယ္ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့

ကိုယ္အရိုးသားဆံုးဆုေတာင္းလိုက္မယ္

မႏိုးေသာအိပ္စက္ၿခင္းမွာ

မင္းတစ္ေယာက္

ထာ၀ရ ေအးခ်မ္းစြာ

ေမြ႔ေပ်ာ္ဖို႔ရယ္
........