ဆုေတာင္း

ကိုယ္တစ္ခြန္းမွ ေၿပာခြင့္မ႐ွိလည္း
ကိစၥမ႐ွိပါဘူး
ၿမင္ေနရ႐ံုနဲ႔ဘဲ ကိုယ္ေက်နပ္တယ္..
မင္းကိုပိုင္ဆိုင္ခြင့္ မ႐ွိရင္ေတာင္မွ
မင္းရဲ႔ပံုရိပ္ေတြကိုေတာ့
တစ္သက္စာ ႏွလံုးသားမွာ
ကိုယ္ အပိုင္သိမ္းထားဦးမွာပါ.....


အထီးက်န္ဆန္တဲ့ ညေတြမွာေတာ့
မင္းအေၾကာင္းအေတြးေတြသာ
ကိုယ့္ကို အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ေအာင္
စိုးမိုးထားဆဲေပါ့......

မင္းေနေကာင္းရဲ႔လား...
ဘယ္ေရာက္ေနလဲ...
စတဲ့အေတြးေတြနဲ႔ သာ
မင္းရဲ႔ေန႔ရက္ေတြအတြက္
ကိုယ္ေလတကယ္..ေတြးပူမိတယ္....


ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ မင္းအနားမ႐ွိႏိုင္ေတာင္မွ
သြားေလရာ မင္းေနာက္ကို
တေကာက္ေကာက္လိုက္တတ္တဲ့
မင္းရဲ႔....
အထီးက်န္ အရိပ္ေလးေတာ့
ကိုယ္ေလ ..ၿဖစ္ပါရေစ......


အို...ဖန္ဆင္း႐ွင္ေရ..
ကၽြႏ္ုပ္ ဆုေတာင္းအားလံုးမၿပည့္ႏုိင္ခဲ့တာေတာင္
ဆုေတာင္းေလးတစ္ခုေတာ့ ၿပည့္ပါရေစ..
"ကၽြန္ေတာ္ က်ခဲ့တဲ့မ်က္ရည္ေတြ
ဒီတစ္သက္ သူေလ မသိပါေစနဲ႔...................."

မင္း

ကိုယ္ေလ.....
မင္းကို....သိပ္လြမ္းတယ္..
တစ္ေန႔ေန႔ ၿပန္ဆံုမယ္လို႔ ရည္႐ြယ္ခဲ့ဖူးေပမဲ့...
ခုထက္ထိေတာ့ မင္းနဲ့ငါ ..
ေရေၿမေတြၿခားေနဆဲ....။

မင္းနဲ႔အတူ
႐ွိေနခဲ့ဖူးတဲ့ အခ်ိန္ေတြ ေန႔ရက္ေတြ
ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ကိုယ္အမွတ္တရ႐ွိေနဆဲ...
အမွတ္တမဲ့ နဲ႔ၿဖစ္ခဲ့တဲ့အမွတ္တရေတြကိုလည္း...
ကိုယ့္ရင္မွာ စုၿပံဳသိမ္းဆည္းထားဆဲပါ........။

ၿငိမ္သက္ေအးခ်မ္းေနတဲ့....
အလင္းေဖ်ာ့ ၾကယ္တာရာေကာင္းကင္ေအာက္....
ၾကယ္စင္ေတြ ေရတြက္လို႔...
အထီးက်န္လမ္းေလး တစ္ေလွ်ာက္..
ကိုယ္တို႔တူတူ ေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးေပမဲ့...
ဘ၀တစ္ခုလံုး အတြက္...ေ႐ွ႔ဆက္ေလွ်ာက္ဖို႔...
အနားမွာ႐ွိမွာလားလို႔ ...ကိုယ္ကေမးရင္..
မင္း အတူ႐ွိေနေပးမွာလား....။

ခ်ယ္ရီပင္ေတြေအာက္..
ပန္းႏုေရာင္ အမွတ္တရေတြ....
ေ၀ေနေအာင္ဖူး ပြင့္ခဲ့ဖူးေပမဲ့.......
မင္းရဲ႔အခ်စ္ေတြေရာ....
ခုထက္ထိ ... ႐ွင္သန္ဖူးပြင့္ေနတုန္းပဲလား......။

ကိုယ္တို႔ တစ္ေန႔ၿပန္ဆံုမယ္လို႔ ယံုၾကည္ေပမဲ့..
ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ဘ၀အေမာေတြၾကား...
ေလာကဓံေတြ သိပ္မ်ားလို႔...
အေနေ၀းကာ ေသြးေအးမွာေတာ့ ကိုယ္စိုးပါတယ္...။

ဒီလိုအခ်ိန္ ႏွင္းေတြတဖြဲဖြဲ က်ရင္..
မင္းေပ်ာ္႐ႊင္ေနတတ္မွန္း ကိုယ္သိေပမဲ့....
ကိုယ့္ရင္မွာ အလြမ္းေတြ တဖြဲဖြဲက်လို႔....
အခါခါမက္ခဲ့ရတဲ့ ေဆာင္းအိပ္မက္ကိုေတာ့ ...
ကိုယ္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္မမက္ ပါရေစနဲ႔.....။

ၾကယ္ေတြေၾကြတဲ့ ညတုိင္းလည္း...
"ခင္တြယ္ခဲ့တဲ့ တို႔ႏွစ္ေယာက္..
တစ္ဘ၀မွာ တစ္ခဏတာ..
ေတြ႔ဆံုရၿခင္းမ်ိဳး မၿဖစ္ပါရေစနဲ႔ " လို႔ေတာ့..
ႏွလံုသားထဲကေန...........
ကိုယ္ေလ.......................
အၾကိမ္ၾကိမ္ဆုေတာင္းမိတယ္....။

ခံစားမွဳနဲ႔သီခ်င္း

ခုတစ္ေလာ classic သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ကိုၿပန္နားေထာင္ၿဖစ္ေနပါတယ္...။ ႐ိုး႐ိုးေအးေအးသီခ်င္းေလးပါ။ တစ္ခါတစ္ေလ ဒီလိုသီခ်င္းမ်ိဳးနားေထာင္ ရတာကလည္း အရသာတစ္မ်ိဴးေပါ့ဗ်ာ..။

စာသားေလးကေတာ့ေအာက္မွာပါ..............

Yesterday once more

When I was young
I'd listen to the radio
Waitin' for my favorite songs
When they played I'd sing along
It made me smile.

Those were such happy times
And not so long ago
How I wondered where they'd gone
But they're back again
Just like a long lost friend
All the songs I loved so well.

Every Sha-la-la-la
Every Wo-o-wo-o
Still shines
Every shing-a-ling-a-ling
That they're startin' to sing's
So fine.

When they get to the part
Where he's breakin' her heart
It can really make me cry
Just like before
It's yesterday once more.

Lookin' back on how it was
In years gone by
And the good times that I had
Makes today seem rather sad
So much has changed.

It was songs of love that
I would sing to then
And I'd memorize each word
Those old melodies
Still sound so good to me
As they melt the years away.

Every Sha-la-la-la
Every Wo-o-wo-o
Still shines
Every shing-a-ling-a-ling
That they're startin' to sing's
So fine.

All my best memories
Come back clearly to me
Some can even make me cry.

Just like before
It's yesterday once more.

အခ်စ္ဆိုတာ(Tag Post)

ဘေလာ့ကိုပစ္ထားတာလည္းၾကာၿပီ...တကယ္လည္းေက်ာင္းနဲ႔ အလုပ္နဲ႔ အလုပ္ေတြမ်ားေနလို႔ပါ...။ လာလည္ၾကတဲ့သူေတြလည္း.ပို႔စ္အသစ္မ႐ွိတာေၾကာင့္...အားတံု႔အားနာၿဖစ္ရပါတယ္ဗ်ာ..။ ဒါေၾကာင့္ေနာက္ပိုင္း
မွာ ကၽြန္ေတာ္ဘေလာ့အလည္က်ဲ ၊ ပို႔စ္လည္းအဆင္ေၿပသလိုတင္သြားမွာၿဖစ္ေၾကာင္းကို ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ဗ်ာ..။
ခုခ်ိန္မွာေတာ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေလးကို ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႔ထင္ၿမင္ခ်က္မ်ားနဲ႔ ပို႔စ္တစ္ခုအၿဖစ္ေရးသားလို္က္ရပါ
တယ္...။

ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာဘာလဲလို႔ေတာ့မသိခဲ့ဘူးေပါ့..။ လူၾကီးေတြက "အႏိုင္း(အဘြား)ကိုခ်စ္လား၊
နန(အေဒၚ)ကိုခ်စ္လား...ေဖေဖ၊ေမေမကိုခ်စ္လား ..ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္လဲ"..လို႔ေမးလာခဲ့ရင္ေတာ့.."ကေလး
ပီပီစဥ္းစားစရာေတာင္မလို..အမူအရာေလးနဲ႔ "ေဟာသည္ေလာက္ၾကီးခ်စ္တယ္..." လို႔မဆိုင္းမတြ ၿပန္ေၿဖခဲ့ဖူး သည္။ ကေလးပဲကိုး... အခ်စ္ရဲ႔အဓိပၸာယ္ကိုလည္းမသိ.. စဥ္းေတာင္မစဥ္းစားခဲ့ဖူးပါ...။ အခ်စ္ဆိုတာကို ေမတၱာနဲ႔ယွဥ္တြဲလို႔ ၅၂၈ ၊ ၁၅၀၀ အခ်စ္လို႔လူေတြကေၿပာၾက ပါသည္..။ အခ်စ္ဟူသည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အသြင္ဏၭာန္နွင့္ မိဘႏွင့္သားသမီးအၾကား၊ မိတ္ေဆြတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးအၾကား..၊ ဆရာႏွင့္တပည့္အၾကား၊ အလုပ္႐ွင္ႏွင့္အလုပ္ သမားအၾကား...၊ လူႏွင့္တိရ စၦာန္မ်ားအၾကား ၅၂၈ တစ္သြယ္၊ ၁၅၀၀ တစ္မ်ိဳးၿဖင့္တည္႐ွိ ၿဖစ္ေပၚေနပါတယ္...ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသေလာက္ေပါ့...။

၅၂၈ ေမတၱာၾကိဳးေတြၾကားမွာေတာ့ အခ်စ္က ေပးဆပ္ၿခင္းနဲ႔ရယူၿခင္းေတြမွ်တေနတယ္လို႔ထင္ပါတယ္...။ အခ်စ္ကုိေပးလိုက္တဲ့သူေရာ ရယူသြားတဲ့လူပါ အက်ိဳးေတြခံစားရ႐ွိႏိုင္ပါတယ္...။ အခ်စ္ကိုေပးလိုက္တဲ့လူက လည္းေပးဆပ္ၿခင္းရဲ႔ပီတိကို ခံစားရသလို ....ရယူလိုက္တဲ့သူကပါ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္မွဳကိုခံစားရပါတယ္...။ ကိုယ္က တစ္ဦးတစ္ေယာက္အေပၚ ခ်စ္ခင္မွဳေလးမ်ားၿပလိုက္ရင္ၿဖင့္ ထိုသူမွာလည္းေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ကာ ခ်စ္ခင္မွဳမ်ားနဲ႔ၿပန္လည္တုန္႔ၿပန္မွာမလြဲမေသြပါဘဲ...။ သက္ေရာက္မွဳမွာ တန္ၿပန္သက္ေရာက္မွဳ႐ွိသလို အခ်စ္မွာလည္း အေပး႐ွိသလို ၊ ၿပန္လည္လက္ခံရတာလည္း႐ွိပါတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္..။ ကၽြန္္ေတာ္ဆိုရင္ အေမ နဲ႔အေဖက ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ခ်စ္ခင္မွဳေလးေတြၿပလိုက္တာနဲ႔ အတိုင္းမသိေပ်ာ္႐ႊင္ေက်နပ္တာပဲ...။ တစ္ခါတစ္ေလ အေမ႔ကို စိတ္ေကာက္ပါတယ္....ဘယ္လိုေခ်ာ့ေခ်ာ့မရေပမဲ့..ေနာက္ဆံုးအေမက ေမႊးေမႊးတစ္ခ်က္ေပးလိုက္ရင္ေတာ့ တဟီးဟီးၿဖစ္ၿပီး စိတ္ေကာက္တာကိုေပ်ာက္ေရာ...(ခုထိေမႊးေမႊးေပးတုန္း... :P)။ ခ်စ္ခင္မွဳေမတၱာေတြ ရဲ႔စြမ္းအား ေတြလို႔ ဆိုရမလားဘဲ.........။

၁၅၀၀ ေမတၱာနယ္ပယ္မွာေတာ့ အခ်စ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ေပးဆပ္ၿခင္းလို႔ပဲ ခံယူထားပါတယ္...။ အရင္က အခ်စ္ဆုိတာမၾကံဳေတြ႔ခဲ့ဖူးသလို တစ္ကယ္ၾကံဳေတြခဲ့ေတာ့လည္းတစ္သက္တာမေမ့ႏိုင္ခဲ့ေပါ့...။ အခ်စ္ကိုၾကံဳေတြခဲ့ရတာေတာ့ (၈)တန္းေလာက္မွာပါ..... အ႐ြယ္မေရာက္ေသးဘူး ငယ္ေသးတယ္လို႔ပဲ တစ္ခ်ိဳ႔ ကေၿပာၾကမလား..........။ တစ္ကယ္ေတာ့အၿမဲဆိုသလို သူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔ေနခဲ့တာဘဲ....တစ္ကယ္လည္း ခ်စ္ေနၿပီဆိုတာသိေတာ့ ရင္ထဲမွာသူက နက္နက္႐ွိဳင္း႐ိွဳင္းေနရာယူခဲ့ၿပီ...။တစ္ေလွ်ာက္လံုး ခ်စ္ေနခဲ့တာေတြကို ဖြင့္မေၿပာၿဖစ္ခဲ့ပါဘူး....အၿမဲအကူအညီလိုရင္ လိုလိုလားလားကူညီေပးခဲ့တာဘဲ...။ "မပိုင္ဆိုင္ရရင္ေနပါေစ ၿမင္ ေန႐ံုေလးဘဲေက်နပ္တယ္..." ဆိုတဲ့ စကားလိုဘဲ မေတြ႔ရရင္ေတာ့ တစ္ခုခုလိုေနသလို၊ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္သလို ၿဖစ္ခဲ့တာခ်ည္းဘဲ.... ဒါေပမဲ့လည္း ရယူၿခင္းမဟုတ္ ေပးဆပ္ေနတာကိုက ကိုယ္ရဲ႔အခ်စ္ကိုေဖာ္ၿပေနၿခင္းဘဲ...။ ဦးထီး သီခ်င္းထဲကလိုဘဲ..... ငယ္ခ်စ္ဦးမို႔ ခုထိတိုင္မေမ့ႏိုင္ေသးပါဘူး..............။ ဒါေၾကာင့္မို႔ အခ်စ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ေပးဆပ္ၿခင္းပါလို႔ ေၿပာရင္း.. Tag Game ေလးရဲ႔အခ်စ္ဆိုတဲ့ေမးခြန္းေလးကို ေၿဖၾကား လိုက္ပါရေစဗ်ာ............။

ညေနခင္း....

ေလၿပည္တို႔ ညွင္းသြဲ႔သြဲ႔တိုက္ခတ္ေနသည္......။ က်ယ္ေၿပာလွေသာ ပန္းခင္းအႏွ႔ံ ေရာင္စံုပန္းမာလာေတြက ညေနခင္းေလၿပည္ႏွင့္အတူ ယိမ္းႏြဲ႔ေဆာ့ကစားေနသည္...။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေလအတုိက္တြင္ ေမႊးပ်ံ႔ေသာပန္းရနံ႔ေလးေတြက စိတ္ကိုၾကည္လင္ေပါ့ပါးေစတာေတာ့အမွန္ပင္...။ ၿမိဳ႔အ၀င္ပန္းၿခံအတြင္း ဓာတ္မီးတုိင္ေအာက္ ခံုတန္းတစ္ေနရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္ထုိင္ေနမိသည္..။ အေနာက္ဘက္ကို ေမွွ်ာ္ေငးၾကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ေန႔လံုးအလင္းေပးခဲ့ေသာသူရိန္ေနမင္းသည္ ေတာင္တန္းေတြေပၚတြင္ အားအင္ကုန္ခမ္းေနသည့္ပမာ ေမးတင္လ်က္႐ွိေနေပၿပီ.....။ ႐ွမ္း႐ိုးမေတာင္ေၿခကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ၿမဴေတြအံု႔ဆုိင္းေနသည္ အေ၀းတစ္ေနရာတြင္ေတာ့ ေခ်ာင္းကေလးကရစ္ေခြစီးဆင္းလ်က္....။ အိုလြမ္းေမာစရာေကာင္းတဲ့ သဘာ၀ပန္းခ်ီတစ္ခ်ပ္ပါတကား...။ ထုိင္ခံုမွထကာ ေ႐ွ႔သို႔လမ္းအနည္းငယ္ ဆက္ေလွ်ာက္ၿဖစ္သည္....။ ညေနခင္းသဘာ၀ အလွကိုပိုမိုၿပီၿပင္ေအာင္ ခံစားရန္သာၿဖစ္သည္...။ ၿမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေပၚတြင္ ဦးတည္ရာမဲ့ေလွ်ာက္ေနမိသည္...အနားမွာ ပုစဥ္းေလးေတြလည္း ေလအဟုန္ကိုအံတုလို႔ ဟိုဟိုဒီဒီပ်ံသန္းေနၾကသည္..ၾကည့္ေနရင္းပင္ လြတ္လပ္မွဳတစ္စံုတစ္ရာကိုခံစားလိုက္ရသည္...။ ေကာင္းကင္သို႔ေမာ့အၾကည့္တြင္ တိမ္စိုင္တိမ္လိပ္တို႔က ၿပာခဲ့တစ္ခါ၊ ညိဳ႔ခဲ့တစ္လီ ၊ မွိဳင္းခဲ့တစ္ဖံုၿဖင့္ မွဳန္ၿပာရီဆိုင္းလ်က္ အစြမ္းကုန္တိမ္ေရာင္ၿခယ္သလွပလို႔ေနပါသည္....။ညေနခင္းေနေရာင္ႏွင့္အေတြ႔အထိတြင္ေတာ့ ေ႐ႊေရာင္အနားသတ္မ်ားၿဖင့္ ေတာက္ပလ်က္...။ ခ်ယ္ရီႏွင့္ စိန္ပန္းၿပာတို႔ ကလည္း သူ႔ထက္ငါအၿပိဳင္ ၿမိဳ႔ကေလးရဲ႔ညေနခင္းကို အလွဆင္ေနသည္...။ လမ္းနည္းနည္းဆက္ေလွ်ာက္ၿဖစ္ေတာ့ ေတာင္ကမ္းပါးယံသို႔ေရာက္လုၿပီ....ေအာက္ဘက္လွမ္းေမွ်ာ္ေငးေတာ့ ၿမဴခိုးေတြအၾကား ေတာင္ကုန္းေလးေတြက ဟိုတစ္ခုဒီတစ္ခု၊ အိမ္ေၿခေတြကလည္း ဟိုတစ္စုဒီတစ္စု...လွ်ပ္စစ္မီးအလင္းေရာင္ေတြကလည္း ဟိုတစ္ကြက္ဒီတစ္ကြက္...ညေနခင္းတြင္ေအးခ်မ္းလွပလို႔
ေနသည္....။ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ဘဲအလင္းေရာင္ေပ်ာက္ေတာ့မည္...အိပ္တန္းတက္ငွက္ကေလးေတြရဲ႔ စီစီညံညံအသံကိုေတာင္မၾကားရေတာ့ ...ေလအတုိက္မွာ ထင္႐ွဴးပင္ႏွင့္၀ါး႐ံုေတာတို႔မွ သစ္ကိုင္းခ်င္းထိခိုက္သံတို႔သာ ၾကီးစိုးလို႔ေနသည္...။ အေ႐ွ႔ဘက္တြင္ ေငြေသာ္တာလမင္းသည္ ထြက္စၿပဳဖို႔ တိတ္တိတ္ေခ်ာင္းလ်က္......။ ေအးၿမေသာေလၿပည္အတုိုက္တြင္ သစ္ပင္မွေၾကြလြင့္သြားေသာ
ေရာ္႐ြက္၀ါမ်ားႏွင့္အတူ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြလည္း တစ္ေယာက္ေသာသူဆီ......................။ သာယာလွပတဲ့ ဆြတ္ပ်႔ံလြမ္းေမာဖြယ္ေကာင္းတဲ့ အထီးက်န္ညေနခင္းေလးတစ္ခုေပပဲ.....။
ပတ္၀န္းက်င္တြင္အေအးဓာတ္တို႔ကၾကီးစိုးစၿပဳလာသည္...ေနာက္ဆံုး ေတာ့လဲ အေႏြးထည္ဂ်ာကင္ကိုတင္းတင္းေစ့၊ ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲလက္ထည့္လို႔ အိမ္အၿပန္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္ နီယြန္မီးတိုင္ေတြေအာက္ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္သာ..........................။

God loves ugly

ခုတစ္ေလာ ခဏခဏနားေထာင္ၿဖစ္ေနတဲ့သီခ်င္းေလးပါ...။ သီခ်င္းစာသားပါဖတ္ၿပီးေတာ့သီခ်င္းကို စြဲလမ္းသြား
ပါတယ္..။ Idol winner ၿဖစ္တဲ့ Jordin Sparks ရဲ႔ God loves ugly တဲ့ဗ်ာ...စာသားေလးလည္းေဖာ္ၿပေပးထား
ပါတယ္....။

Jordin Sparks - God Loves Ugly

You said that I wasn't pretty
so I just believed you
And you said that I wasn't special
so I lived that way
with critical gazes and brutal amazement
at how my reflection could be so imperfect
With all of my blemishes
how could somebody want me

But God loves ugly
He doesn't see the way I see
Oh, God takes ugly
and turns it into something that is beautiful
apparently I'm beautiful
cause you love me, ohh

I tried to clean up the outside
all shiny and new
Worked overtime to thin up and look right
but inside I knew
that deep in the bottom were secrets I thought I could try to ignore
Old ghosts in my corridors never get tired of haunting the past that's in me

But God loves ugly
He doesn't see the way I see
Oh, God takes ugly
and turns it into something that is beautiful
apparently I'm beautiful
cause you love me

Help me believe
why you love me
when I know you see
you see everything
Help me believe
why you love me
when I know you see
inside and you still say I'm beautiful
you're telling me I'm beautiful
you're screaming: oh, so beautiful
and I'm finding out I'm beautiful
you're making me so beautiful
and I can see I'm beautiful
cause you love me

ဒ႑ာရီ

လမ္းခြဲၾကမယ္လို႔ မင္းဆိုလာရင္
ကိုယ္မတားေတာ့ပါဘူး...
အားလံုးဟာ ကိုယ့္အမွားေတြေၾကာင့္သာ
ဒီဇာတ္လမ္းက စၿဖစ္ခဲ့တာပါ...။

အနားမွာ မလိုအပ္ေတာ့ဘူးလို႔ မင္းဆိုလာရင္
ကိုယ္မေနေတာ့ပါဘူး...
အားလံုးကို ကိုယ္အတတ္ႏိုင္ဆံုးေတာ့
ၿဖည့္ဆည္ေပးၿပီးၿပီေလ...။

ႏွင္စရာမလိုပါဘူး အခ်စ္ရယ္
ေ၀းကြာဖို႔ဆိုတာ
ဟိုးအရင္ကတည္းက
ၾကိဳၿမင္ၿပီးသားမို႔ပါ...။

ၿပင္စရာမလိုပါဘူး အခ်စ္ရယ္..
မေ၀းခင္ကတည္းက
ကိုယ့္အထုပ္ကိုယ္ ထမ္းပိုးရင္း
အိမ္အၿပန္လက္မွတ္ ၀ယ္ၿပီးသားမို႔ပါ..။

အနားကိုေရာက္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ခဲ့တာလည္း မင္းပဲ...
အေ၀းကိုသြားဖို႔ ၿပင္ဆင္ခိုင္းတာလည္း မင္းပဲ...
အားလံုးဟာေတာ့
သူ႔အရိပ္သူ လိုက္႐ွာေနၾကတာပဲ...
ခြင့္လႊတ္ရင္းနဲ႔ပဲ....ႏွဳတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္...။

စာၾကြင္း။ ။နွစ္သက္သေဘာက်လို႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ထံမွကူးယူထားေသာ ဤကဗ်ာကိုမွ်ေ၀ခံစားပါသည္။

ငါ့ရဲ႔ည

စာအုပ္ကိုေ႐ွ႔ခ် ေဘာပင္ကိုကိုင္ၿပီး
ခပ္ငိုင္ငိုင္စဥ္စားတယ္..
ဘာေတြေရးရမလဲေပါ့...
လက္ကနဲေခါင္းထဲေပၚေတာ့..
ဖ်တ္ကနဲေရးခ်လိုက္တဲ့စာသားေတြ
ၿပန္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ မင္းအေၾကာင္းေတြ
အဲဒါ
လမထြက္တဲ့ ညနက္ေတြရဲ႔
ငါ့အတြက္ အိပ္ရာ၀င္ပံုၿပင္ပဲေပါ့......။

ညစဥ္ကေနရတဲ့ ဇာတ္မို႔
စာသားေတြထပ္ အက္ေၾကာင္းေတြထပ္
အမွားေတြထပ္လိုက္ မွတ္လိုက္ဖ်က္လိုက္
လုပ္ေနရတာ ဘာဆန္းလဲ..။

ဒီညလည္း သူငယ္ခ်င္း..
မင္းအေၾကာင္းကို...
စာသားေတြဘယ္လိုေၿပာင္းရမွန္းမသိ
ဘယ္လိုေ႐ွ႔ဆက္ရမွန္းမသိ...
မင္းတစ္ခါေလာက္ဘဲ ၿမင္ေယာင္ၾကည့္စမ္းပါ.....။

ၿခင္တ၀ဲ၀ဲ ေခၽြးတ႐ႊဲ႐ႊဲနဲ႔
စာၾကည့္စားပြဲေ႐ွ႔မွာ
ေဘာပင္ကို ကိုက္လိုက္ စဥ္းစားလိုက္နဲ႔
ညဥ့္နက္နက္မွာ ...
တေစၦတစ္ေကာင္လိုငါ...
မင္းၿမင္ရင္ဘယ္လိုေနမလဲ.....။

ေနာက္ဆံုးတစ္လံုးကို အ႐ုိးဆံုးေလးေရးၿဖစ္တယ္...
.."သူငယ္ခ်င္းရယ္ လြမ္းတယ္..."....
ၿပီးေတာ့မွ ...
ရင္ခုန္သံကို တိကနဲရပ္..
အိပ္မက္ေတြမက္ဖို႔အတြက္....
အိမ္စက္ၿခင္းထဲ ....ငါတိုး၀င္လိုက္တယ္....။

(အမွတ္တရ..from ZMT)

ေတာင္းပန္ၿခင္း

ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့အေၿခအေနကေတာ့ ၿမင္တဲ့အတုိင္းပါဘဲဗ်ာ...။ ဘယ္ကဘယ္လို အေၾကာင္းေၾကာင့္လဲမသိ
ဘူး ဘေလာ့ကို ခုနကမွ Sign in လုပ္လိုက္ေတာ့ဘာကိုဘာမွမ႐ွိေတာ့ဘူး...။ ခဲေလသမွ်သဲေရက်ပါဘဲ...။ စိတ္ေတာင္ေတာ္ေတာ္ေလးညစ္သြားတယ္...။ ဘယ္ကဘယ္လိုၿဖစ္သြားလဲမသိပါဘူးဗ်ာ...။ဘေလာ့ကို Deletedၿဖစ္သလို အသစ္အတိုင္းဘဲၿဖစ္သြားတယ္..။ သိနားလည္သူမ်ားကလည္းေၿပာၿပ အၾကံေပးၾကပါဦး...။ cbox ေလးေတာင္ၿပန္႐ွာယူလို႔ရလို႔ေတာ္ေသးတယ္...။ဘယ္လိုဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဆက္Bloggingမွာဘဲ..။ အရင္အတုိင္းနီးပါးၿပန္ၿဖစ္ေအာင္ အတတ္ႏုိင္ဆံုးၾကိဳးစားပါဦးမည္...။စိတ္ကိုေတာ့ ညစ္ေရာဘဲ...ဟူး....။