Sunday, March 27, 2011

နားခိုရာ


အားလံုးကို 
ညခ်မ္းအခ်ိန္တစ္ေခါက္ 
အလည္ေရာက္ၿပီးလို႔ အၿပန္မွာ
အလင္းစက္ကေလးေတြ 
တိတ္တဆိတ္ ၿငိတြယ္လိုက္ပါခဲ့တယ္....

အေမွာင္ေတြေအာက္ လမ္းေပ်ာက္ခဲ့သူဟာ
ပိုးစုန္းၾကဴး အလင္းေရာင္မွာ 
နွလံုးသားရဲ႔ နားခိုရာကို
သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ေလး 
ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့....

3 comments:

ညီလင္းသစ္ said...

ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္....၊

ဒီလို ကဗ်ာေလးေတြကို ေစာင့္ေနခဲ့တာဗ်..၊ ႀကိဳက္တယ္၊ ေရးတတ္သူမ်ားအတြက္ေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ လည္တာကလည္း သိမ္ေမြ႔တဲ့ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ပါပဲ။

Maung Myo said...

အေမွာင္ညမွာ အခ်စ္ကိုရွာေဖြေတြ႕ရွိသြားျခင္းေပါ့ ။

Maung Myo said...

အယ္...ခပ္ျမန္၂ နဲ႔သာ မန္႕ထည့္လိုက္တယ္ ကာလာနဲ႔ခ်ယ္ထားတဲ့ စာေတြက ရိုးရိုးပဲထင္ေနတာ ေမာက္စ္ေလးနဲ႔ ေထာက္လိုက္မွ လင့္ကေလးေတြေပၚလာတာ း) ဟဟား ေက်းဇူး ညီ